Już niedługo bezpowrotnie stracimy prawa do posiadania. Nie będziemy także stanowić o sobie. Jak to możliwe?

Projekt ustawy o ochronie ludności oraz o stanie klęski żywiołowej, to wielostronicowy dokument, dający polskojęzycznym rządzącym możliwość pozbawienia nas wszystkiego, co posiadamy, łącznie z prawem do decydowania o sobie.

Jak to możliwe? Projekt ustawy, który wedle niezależnych ekspertów jest niezgodny z Konstytucją, zawiera w swej treści bardzo ogólnie i niejasno określone kolejne stany zagrożenia, po ogłoszeniu których, politycy będą mogli umieścić w naszych domach i mieszkaniach dodatkowych lokatorów, zburzyć nasze domy, odebrać całkowicie nieruchomości, samochody, wolność pod pretekstem ochrony zdrowia, zmusić do nieodpłatnej, niewolniczej pracy, przesiedlić…

Na stronie Stowarzyszenie Solidarni 2010 czytamy:

Z projektu Ustawy:

Art. 42. Ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela w stanie klęski żywiołowej stosuje się do osób fizycznych oraz odpowiednio do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, mających siedzibę lub prowadzących działalność na obszarze, na którym został wprowadzony stan klęski żywiołowej, z zastrzeżeniem art. 45 i 46.

Art. 43. 1. Ograniczenia, o których mowa w art. 42, mogą polegać na:

1) zawieszeniu działalności gospodarczej określonych przedsiębiorców;

2) nakazie lub zakazie prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju;

3) nakazaniu pracodawcy oddelegowania pracowników do dyspozycji organu kierującego działaniami prowadzonymi w celu zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia;

4) całkowitej lub częściowej reglamentacji zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły;

5) zakazie okresowego podwyższania cen na towary lub usługi określonego rodzaju;

6) nakazie stosowania cen ustalonych na towary lub usługi mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania konsumentów;

7) obowiązku poddania się badaniom lekarskim, leczeniu oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów, niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych oraz skutków skażeń chemicznych i promieniotwórczych;

8) obowiązku poddania się kwarantannie;

9) obowiązku stosowania środków ochrony roślin lub innych środków zapobiegawczych niezbędnych do zwalczania organizmów szkodliwych dla ludzi, zwierząt lub roślin;

10) obowiązku stosowania określonych środków zapewniających ochronę środowiska;

11) obowiązku stosowania środków lub zabiegów niezbędnych do zwalczania chorób zakaźnych zwierząt;

12) obowiązku opróżnienia lub zabezpieczenia lokali mieszkalnych bądź innych pomieszczeń;

13) dokonaniu przymusowych rozbiórek i wyburzeń budynków lub innych obiektów budowlanych albo ich części;

14) nakazie ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, obszarów i obiektów;

15) nakazie lub zakazie przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach;

16) zakazie organizowania lub przeprowadzania imprez masowych;

17) nakazie lub zakazie określonego sposobu przemieszczania się;

18) wykorzystaniu, bez zgody właściciela lub innej osoby uprawnionej, nieruchomości i rzeczy ruchomych;

19) zakazie prowadzenia strajku w odniesieniu do określonych kategorii pracowników lub w określonych dziedzinach;

20) ograniczeniu lub odstąpieniu od określonych zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, jednakże niepowodującym bezpośredniego narażenia życia lub zdrowia pracownika;

21) wykonywaniu świadczeń osobistych i rzeczowych określonych w art. 44 ust 1.

2. Ograniczenia, o których mowa w art. 42 ust. 2, w stosunku do osób zatrudnionych

u pracodawcy, wobec którego został wydany nakaz prowadzenia działalności gospodarczej określonego rodzaju, mogą polegać na:

1) zmianie systemu, wymiaru i rozkładu czasu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510), zwanej dalej „Kodeksem pracy”;

2) obowiązku pracy w niedziele, święta i dni wolne od pracy wynikające z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy, w tym wydłużeniu okresu rozliczeniowego do dwunastu miesięcy, na zasadach określonych w Kodeksie pracy;

3) powierzeniu pracownikowi wykonywania pracy innego rodzaju niż wynikający z nawiązanego stosunku pracy; w takim przypadku pracownik zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.

3. Ograniczenia, o których mowa w ust. 2, nie mogą być stosowane wobec pracowników młodocianych, osób niepełnosprawnych oraz kobiet w ciąży i matek karmiących.

Art. 44. 1. Jeżeli w stanie klęski żywiołowej siły i środki, którymi dysponuje starosta albo wojewoda, są niewystarczające, można wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych polegających na:

1) udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom;

2) czynnym udziale w działaniu ratowniczym lub wykonywaniu innych zadań wyznaczonych przez kierującego akcją ratowniczą;

3) wykonywaniu określonych prac;

4) oddaniu do używania posiadanych nieruchomości lub rzeczy ruchomych;

5) udostępnieniu pomieszczeń osobom ewakuowanym;

6) użytkowaniu nieruchomości w określony sposób lub w określonym zakresie;

7) przyjęciu na przechowanie i zabezpieczeniu mienia osób poszkodowanych lub ewakuowanych;

8) zabezpieczeniu zagrożonych zwierząt, a w szczególności dostarczaniu paszy i schronienia;

9) zabezpieczeniu zagrożonych roślin lub nasion;

10) pełnieniu wart ochronnych;

11) zabezpieczeniu własnych źródeł wody pitnej i środków spożywczych przed ich zanieczyszczeniem, skażeniem lub zakażeniem, a także udostępnianiu ich dla potrzeb osób ewakuowanych lub poszkodowanych, w sposób wskazany przez organ nakładający świadczenie;

12) ochrona dóbr kultury.

2. Od obowiązku świadczeń osobistych zwolnione są:

1) osoby do 16 roku życia i powyżej 60 roku życia – w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 2, 3, 6 i 10;

2) osoby chore, niepełnosprawne, kobiety w ciąży i matki karmiące w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1–3, 6, 8–10;

3) osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do lat 8, nad chorymi lub osobami niepełnosprawnymi – w zakresie świadczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1–3, 6 i 10.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach starosta albo wojewoda może odstąpić od nałożenia lub zwolnić od obowiązków, o których mowa w ust. 1, również inne osoby i podmioty, ze względu na interes publiczny albo wyjątkowo ważny interes danej osoby lub podmiotu.

4. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi termin, zasady i tryb wykonywania świadczeń osobistych lub rzeczowych, przy czym termin wykonywania świadczeń nie może być dłuższy niż termin obowiązywania stanu klęski żywiołowej.

Art. 45. 1. Niezbędne ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela oraz obowiązki świadczeń osobistych i rzeczowych, o których mowa odpowiednio w art. 43 i 44, w granicach dopuszczonych w rozporządzeniu Rady Ministrów o wprowadzeniu stanu klęski żywiołowej wprowadza, odpowiednio w zakresie kompetencji wynikających z art. 34:

1) starosta w drodze zarządzenia albo decyzji;

2) wojewoda w drodze rozporządzenia albo decyzji.

——————————————————————————–

ZAGROŻENIA:

Nastąpi utrata mocy obowiązującej Ustawy o stanie klęski żywiołowej. Dotyczyła ona wyrównywania strat majątkowych wynikających z ograniczenia praw człowieka, czy ograniczenia wolności.
Projekt nowej Ustawy nie zakłada odszkodowań (wobec poniesionych strat majątkowych) dla przedsiębiorców i obywateli.
Zawiera jedynie możliwość otrzymania pomocy ze względu na fakt wystąpienia klęski żywiołowej.
Czy wszystkie ograniczenia da się wycenić?

Pojawiają się dwa nowe stany, które nie występują w Konstytucji RP
(mamy obecnie stan wyjątkowy, stan wojenny, stan klęski żywiołowej):

– stan pogotowia,

– stan zagrożenia.
(który może zostać wprowadzony Rozporządzeniem na max. 30 dni, przy czym w projekcie Ustawy nie ma mowy, czy ten stan może zostać przedłużony). Takie stany można  wprowadzać non stop.

Rozdział 3

Podnoszenie gotowości podmiotów ochrony ludności

Art. 27. 1. W celu zapewnienia adekwatnej względem zagrożeń realizacji zadań ochrony ludności mogą zostać wprowadzone:

1)     stan pogotowia, jeżeli z uwagi na niekorzystne okoliczności wywołane działaniami sił natury lub działalnością człowieka, w tym wystąpienie lub możliwość wystąpienia sytuacji kryzysowej na określonym obszarze, zachodzi konieczność podniesienia gotowości organów administracji publicznej do realizacji zadań z zakresu ochrony ludności;

2)     stan zagrożenia, jeżeli wprowadzenie stanu pogotowia jest niewystarczające do realizacji zadań z zakresu ochrony ludności i konieczne jest podjęcie przez organy administracji publicznej dodatkowych działań oraz wprowadzenie ograniczeń, zakazów i nakazów obowiązujących podmioty ochrony ludności;

Art. 28. 1. Stan pogotowia może wprowadzić, przedłużyć lub odwołać, w drodze rozporządzenia, na czas oznaczony, nie dłuższy niż łącznie 30 dni:

1)        minister właściwy do spraw wewnętrznych  na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części;

2)        wojewoda  na obszarze całego województwa lub jego części.

2. O wprowadzeniu albo odwołaniu stanu pogotowia, zakresie jego obowiązywania oraz przyczynach jego wprowadzenia albo odwołania, minister właściwy do spraw wewnętrznych niezwłocznie informuje Prezesa Rady Ministrów, a wojewoda  ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

3. Przedłużenie stanu pogotowia może nastąpić wyłącznie po wyrażeniu zgody przez:

1)        Prezesa Rady Ministrów w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2)        ministra właściwego do spraw wewnętrznych w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 30. 1. Stan zagrożenia wprowadza i odwołuje, w drodze rozporządzenia, Prezes Rady Ministrów z inicjatywy własnej lub na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni.

3. 01.01.2023. – wejdzie w życie ?!
Zwykle: kilka dni po opublikowaniu w Dzienniku Ustaw.

4.

Rozdział 15

Przepisy końcowe

Art. 174. 1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na realizację zadań wynikających z ustawy wynosi w:

1) 2023 r. – 1 000 000 000 zł;

2) 2024 r. – 2 708  800 000 zł;

3) 2025 r. – 3 017 100 000 zł;

4) 2026 r. – 3 268 100 000 zł;

5) 2027 r. – 3 502 200 000 zł;

6) 2028 r. – 3 614 200 000 zł;

7) 2029 r. – 3 729 500 000 zł;

8) 2030 r. – 3 844 400 000 zł;

9) 2031 r. – 3 958 500 000 zł;

10)   2032 r. – 4 071 600 000 zł.