W czasie pandemicznych zmagań między rządem, a społeczeństwem w dziwny sposób podzielonym, zamiast zjednoczonym, decydenci o stylu i jakości naszego życia zapomnieli o wielu ważnych kwestiach rozpisując pandemiczny “rozkład jazdy”. W efekcie niemal od samego początku epidemii strachu, wiele lokalnych, cichych i “mało wnoszących do statystyk” ludzkich tragedii wydarzyło się pod naszymi nosami.
Wyobraź sobie, że masz 15 lat, Twoi “starzy” ciągle wrzeszczą to wzajemnie na siebie, to na Ciebie i Twoje młodsze rodzeństwo, które wiecznie włazi Ci do pokoju. Nie masz chwili spokoju i ciszy, bo nawet w nocy nie możesz zasnąć, bo słyszysz “starych”… Albo chrapią, albo się bzykają.
Wolisz poniżenie w szkole, niż to
Jedynym czasem, w którym możesz od tego wszystkiego odpocząć, są lekcje w szkole, choć codziennie przechodzisz “ścieżkę wstydu”, bo zabrakło Ci warunków, albo chwili spokoju na wypełnienie ćwiczeń, przygotowanie do sprawdzianu, albo nie masz wymaganych produktów do zrobienia sałatki owocowej, bo “stara” stwierdziła, że rabarbar za płotem musi Ci wystarczyć. Przecież rabarbar nie jest nawet owocem!
Na lekcji nasłuchasz się tylko na początku, a potem baba się odczepia, gorzej jest na przerwach, gdy Romek z Matyldą wytykają Cię palcami i śmieją się z Ciebie, bo trzeci dzień masz na sobie te same ubrania…
Gdzie mi to niesiesz! Ile ja będę tych szmat prała, co?! Wystarczy mi prania po młodszych gówniarzach, masz to nosić do piątku, a jak zaplamisz, Twój problem!
Problem jednak leży w tym, że choć nie ma plam, to zwyczajnie śmierdzisz i nikt w szkole, kto poczuje to od Ciebie nie okazuje litości…
Obcy dorośli decydują o tym, co będziesz czuć
A teraz wyobraź sobie, że rząd ogłasza w kraju stan epidemiczny, oraz przymusową kwarantannę. Rusza akcja #zostań_w_domu, zaczyna się powszechna panika i zamykają Cię w domu na nie wiadomo jak długo… Już nie pójdziesz do szkoły, nie odpoczniesz od “zwierzyńca”, a na dodatek masz przerąbane, bo wprowadzono naukę zdalną, przez komputer, który ojciec rozwalił tydzień temu, bo znalazł w nim profil mamy na jakimś portalu, ale nie chciał Ci pokazać na jakim.
Masz przeturlane na całej linii. Cała Twoja rodzina jest pogrzmocona, jak”starzy” i rodzeństwo, nie masz z kim pogadać, bo nie wolno nikomu wyjść z domu “bez wyraźnej” przyczyny, a poza tym jesteś dzieckiem, więc nie wolno Ci podwójne… Ile to wszystko wytrzymasz? Jak długo Ty i Twoja rodzina wytrzymacie siedząc sobie wzajemnie niemal na głowach? Z każdym tygodniem rośnie w dorosłych i dzieciach agresja, więc zaczyna się dziać jeszcze gorzej…
Twój problem polega na tym, że dorośli tylko od Ciebie wymagają trzymania emocji na wodzy, bo rodzeństwo jest jeszcze za małe “i nie rozumieją”, a dorosły w furii nie pyta, czy wolno mu wrzeszczeć, cisnąć czymś w kogoś, uderzyć, zwyzywać…
Idziesz zatem po trzech tygodniach kwarantanny do łazienki. Plan masz ułożony od dwóch, ale teraz dopiero przestajesz bać się bólu. Zamykasz się i już nie otwierasz…
ARVE Error: need id and provider
YouTube/Fakt24.PL
Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzu.
Zerknij: Jak rozpoznać, że „druga połówka” kocha? To nie jest takie oczywiste
